Мая Айчына – стог саломы
І куст шыпшыны ля шашы,
Дарога сталая дадому
І – вершы, вершы для душы!..
Мая Айчына – шум дубровы
І луг вясёлкавы, з пчалой,
І ліст – з пражылкамі кляновы,
Што на пісьмовы лёг стол мой.
Азерца з вывадкам качыным,
Драўляны мосьцік...
Човен на вадзе –
Таксама ўсё гэта Айчына,
Што ўжо ня згіне анідзе,
Бо назаўжды са мной зжылося
І пойдзе разам у зямлю;
Любіў вясну – люблю і восень,
Бо родны край я свай люблю!..
Бо безь яго я не ўяўляю
Жыцьця ні ў радасьці, ні ў скрусе;
На мове арфы размаўляю,
Сьлязой Айчыны апякуся.
|
|
